Er moet me iets van het hart. En met Witte Donderdag in het vooruitzicht kom ik er dit jaar maar openlijk voor uit: ik heb moeite met The Passion, het jaarlijks terugkerende spektakel van de EO en de RKK. Zodra daar weer een BN’er emotioneel staat te zingen, heb ik de neiging om mijn televisie uit te drukken. Maar ik doe het niet.
Mijn punt: ik vind het een mooie insteek om heel Nederland te laten zien en ervaren waar Pasen voor ons christenen over gaat. Alleen één dingetje staat me niet aan: de BN’ers die het lijdensverhaal van Jezus vertolken. Waar doordeweeks nog wel eens scheldwoorden en kwetsende uitingen via de beeldbuis onze woonkamer ingesmeten worden, is daar tijdens The Passion niks van te merken.
Concessies
Blogger Laurens had dit ook in de gaten en noemde het voorbeeld van Rene van Kooten. Meneer Van Kooten gaf aan heel emotioneel te zijn na The Passion. Twee dagen later vroeg Paul de Leeuw hoe het nou was om de slachtofferrol van Jezus te spelen. Het antwoord is niet voor herhalen vatbaar.
Als je een groot publiek wilt krijgen, moet je concessies doen. Je moet afbreuk doen aan het echte lijdensverhaal om het maar passend en aantrekkelijk te maken. Het moet vooral eigentijds zijn: met BN’ers, bekende liedjes en één grote show. Ik denk niet dat het toentertijd zo’n grote show was.
Kunnen wij met deze vertolking het paasverhaal recht aan doen? Mogen we zomaar BN’ers van de straat plukken, puur omdat ze bekend zijn en een beetje kunnen zingen en acteren? Kunnen we de ongelovigen het evangelie laten verkondigen?
Ik doe het zelf niet beter
Maar weet je? Ik doe het zelf niet beter. Tijdens Pasen zit ik gewoon in de kerk, wellicht plaats ik nog een tweetje. That’s it. The Passion trekt vele kijkers en vertelt de rest van Nederland wat christenen nu eigenlijk herdenken en vieren tijdens Pasen. Pasen is meer dan twee dagen vrij en een overload aan paaseitjes.
En als The Passion nu donderdag weer begint, zal er weer een stoet lopen. Achter het kruis aan. Mensen zullen ondervraagd worden. Wat doet u hier eigenlijk, mevrouw? “Ik ben niet christelijk, maar ik ben hier voor het bijzondere saamhorigheidsgevoel.”
Tja, en wie ben ik dan om te zeggen dat het format moet worden verfrommeld en in een prullenbak gemikt?
Ben je een christelijke blogger als ik het vragen mag?
Je bedenkingen zijn terecht. Er wordt te veel water bij de wijn gedaan. Mensen zien het als een leuke show en meer niet.