Je hebt van die films waarbij je je afvraagt waarom die geen Oscar krijgen. Of waarom die überhaupt zo weinig aandacht krijgen. De film Machine Gun Preacher (2011) is er zo één uit: hij toont de harde werkelijkheid in Soedan, waar kinderen lijden onder de terreur van Kony. En deze is gegoten in een variant waarvoor je niks hoeft te doen: alleen achterover te leunen met een zak chips. Maar na twee uur kijken is het tijd dat je je ogen opendoet. Continue reading
Media
Tien docu’s van Nederlandse bodem
Ik ga documentaires en boeken recenseren. Geef mij maar een goede documentaire en ik ben stil. Ook als-ie afgelopen is, want dan ben ik flink aan het denken geslagen. Gebeurt dat niet, dan mist een documentaire z’n doel. Want hij moet denkvoer geven, tegelijk discussievoer. En daarna barst ik dan ook los. Ik daag je uit om mee te kijken, mee te denken en mee te praten. Met Nederlandse films heb ik niet zoveel, daarentegen vind ik sommige Nederlandse docu’s ijzersterk. I present to you: tien documentaires en reportages van Nederlandse bodem. Continue reading
Mattheus en ik
De niet-gelovige Victor Vroegindeweij raakt in de knoop met zichzelf en benadert de evangelische voorganger Mattheus van der Steen. Mattheus neemt het verloren schaap op sleeptouw en wil laten zien wat een wonderen zijn God verricht. Wat volgt, is een razend interessante en enigszins ontroerende docu (2013) waarin Mattheus zijn liefde voor het hemelse in contrast staat met het wereldbeeld van de nuchtere Victor. Continue reading